Categorieën
Doping Specials Innovaties Interview met gast Seizoen 3

45. Sleutelen aan de sporter van de toekomst: waar ligt de grens?

Doping in de sport lijkt niet uit te bannen. Lukt het niet met medicijnen, dan zijn er technologische snufjes, of is misschien genetische manipulatie al een optie? Samen met hun gast Peter Joosten, biohacker en auteur van het boek ‘Supermens’ werpen we een blik in de toekomst van topsport.

Home » Afleveringen » Seizoen 3 » 45. Sleutelen aan de sporter van de toekomst: waar ligt de grens?

Dit is de 45e aflevering van de Slimmer Presteren Podcast, over sport, onderzoek en innovatie. De tweede van hun serie “Doping Specials”. In deze aflevering hebben Gerrit en Jurgen het met hacker Peter Joosten over biohacking in sport ‘Sleutelen aan de sporter van de toekomst: waar ligt de grens?’.

Doping in de sport lijkt niet uit te bannen. Een atleet die zich wil onderscheiden zal altijd blijven speuren naar nieuwe hulpmiddelen. Lukt het niet met medicijnen, dan zijn er technologische snufjes of is misschien genetische manipulatie al een optie? Samen met hun gast Peter Joosten, biohacker en auteur van het boek ‘Supermens’ werpt de Slimmer Presteren Podcast in aflevering 45 -en deel 3 van de Doping Series- een blik in de toekomst van topsport.

Protheses als ultieme mensverbetering?

Helaas pindakaas voor Blake Leeper. De Amerikaanse atleet was van plan om bij de Olympische Spelen in Tokio deze zomer te schitteren, maar hij mag niet meedoen. Hij loopt met te lange benen, zo oordeelde het internationale sporttribunaal CAS eind vorig jaar. Leeper is zonder onderbenen geboren maar kan met zijn protheses behoorlijk goed uit de voeten, zo laat zijn wereldrecord op de 400 meter van 44 seconden, dat hij in 2018 liep, zien.

Leeper loste daarmee Oscar Pistorius, de Zuid-Afrikaanse ‘Blade Runner’ af. Maar die mocht zich in 2012 nog wél meten met de valide sporters tijdens de Olympische Spelen; waarom staat Leeper dan niet aan de start in Tokio?

Leeper heeft oneerlijk voordeel van zijn lange blades, zo is het verhaal inmiddels. Na de Spelen in 2012 werden de regels aangepast en zodoende is Pistorius de eerste en waarschijnlijk ook de enige atleet die én in eenzelfde jaar aan de Olympische en de Paralympische Spelen heeft meegedaan. Blades worden daarmee als oneerlijke technologische ‘doping’ beschouwd.

Waar ligt de grens tussen mens en machine?

Het roept wel de vraag op waar dan de grens precies ligt, want de ‘superspringveerschoenen’ die Nike de afgelopen jaren op de markt bracht, zijn vorig jaar door de wereldatletiekbond gewoon goedgekeurd. Maar dat ze zeker wel de loopprestatie bevorderen, dat laten de supersnelle tijden op de marathon en een aantal wetenschappelijke studies inmiddels zien. Opvallend hierbij is dat de winst die de schoenen geven, vaak groter is dan de verbetering die de meeste middelen op de huidige dopinglijst weten te bewerkstelligen.

Hoe ver gaan we in de toekomst van de sport en biohacking?

Terwijl het bij de schoenen nog een ‘onschuldige’ innovatie in het materiaal betreft, gaan andere technologische vernieuwingen van de afgelopen jaren al een stuk verder in hun poging om het leven van mensen te verbeteren. Wat te denken van implantaten en genetische manipulatie of van hersen-computer interfaces en geprinte nieuwe organen? Moeten we deze innovaties omarmen of met scepsis bekijken? Gaan zij ook een rol spelen in de verbetering van topsportprestaties of moeten ze acuut op de dopinglijst gezet worden? Aflevering 45 van de Slimmer Presteren Podcast neemt je mee in de wereld van biohacking in de sport en de toekomst van de Supermens!

Video over Sleutelen aan de sporter van de toekomst: waar ligt de grens?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *